Pak de champagneglazen maar! Want mijn ‘buy nothing new jaar’ is na vandaag officieel over de helft! Zo gezellig als het nu is, zo was het zeker niet de hele tijd. Helemaal in maand vijf zat ik in zak en as omdat ik even helemaal de weg kwijt was. Ik vertel je wat er aan de hand was.
Duurzame challenge: bewust onbekwaam
Het is mei als een vriendin aan mij vraagt: vind je je duurzame challenge nog wel leuk? Ze heeft een punt. Er is een kant aan mijn challenge die ik heel leuk vind: namelijk tweedehands shoppen, hergebruiken en vinden van alternatieven om maar niks nieuws te kopen. Maar de tweede uitdaging: verzorgingsproducten en schoonmaakmiddelen duurzamer kiezen, vind ik vooralsnog geen bal aan. Het kost me zoveel tijd om me te verdiepen in deze producten, daarnaast is er ook veel greenwashing. Hoe meer ik me verdiep, hoe minder ik lijk te weten en dat vind ik heel demotiverend. En dus besluit ik om mijn gedachten op orde te brengen.
Ik neem een week vrij om het hele huis op te ruimen volgens de opruimmethode van Marie Kondo. Want een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd. Ik stel een checklist op zodat ik makkelijker eco producten duurzamer kan kopen en ik schrijf me last minute in voor de opleiding tot Klimaatcoach bij Klimaatgesprekken omdat ik klimaatverandering en mijn eigen gedrag beter wil doorgronden.
Duurzame keuzes durven maken
Het is juni en het ergste van mijn persoonlijke crisis lijkt achter de rug. Ik begin weer meer grip te krijgen op mijn duurzame zaak. En voor het eerst merk ik dat ik een discussie niet uit de weg ga. Ik sluit mij aan bij ‘de kerk’ van Babette Porcelijn (De Verborgen Impact) en voor het eerst durf ik hardop te zeggen dat ik niet tegen plastic ben. Uiteraard wel tegen zwerfplastic en microplastics, maar als gedreven afvalschelder duf ik te zeggen dat goed -bij voorkeur gerecycled- plastic verdomde handig kan zijn. En ook de vegan-beweging laat ik voorlopig aan mij voorbijgaan, hoewel diervriendelijk en dierproefvrij wel mijn volledige aandacht hebben en ik steeds vaker kies voor plantaardig op mijn bord. Niet iedereen is het met mij eens, maar ik kan het steeds beter uitleggen – en de kritiek daarna loslaten.
Komende zes maanden
Niks nieuws kopen, dat blijft mijn focus voor het komende half jaar. Omdat hergebruiken en het vinden van spullen tweedehands mij steeds makkelijker afgaat, is er ook ruimte in mijn hoofd om op andere vlakken aan de slag te gaan met mijn duurzame lifestyle. Ik wil mijn niks-nieuws challenge op de proef stellen en kijken of we het huis kunnen restylen, uiteraard zonder nieuw te kopen. Wie echt minder negatieve impact wil maken, moet op alle onderwerpen aan de bak: thuis, onderweg en op mijn bord. Daarom wil ik komend half jaar verder onderzoeken hoe we thuis energie kunnen besparen (en zonnepanelen onderzoeken) en ik wil kijken hoe ik mijn flexitariër-bestaan verder kan opschalen.
