Over het algemeen vind ik mijn buy nothing new jaar een verrijking van mijn leven. Ik ervaar het als de ultieme mindfulness-oefening! Maar als je het een heel jaar doet, zijn er regelmatig momenten dat je zo’n challenge vervloekt. Dit waren de drie grootste partyblockers tot nu toe.
1. Wanneer een belangrijk gebruiksvoorwerp stukgaat
Alledaagse gebruiksvoorwerpen zijn zo in ons kooppatroon gesleten, dat je al snel geneigd bent om deze ‘even snel te kopen’. In mijn geval ging een elektrische tandenborstel stuk en zocht ik twee IKEA FLISAT-boekenplankjes voor de kinderkamer. Ga dan maar eens op je handen zitten en met veel geduld op zoek naar een tweedehands exemplaar, terwijl je de Kruidvat en IKEA om de hoek hebt. Hoewel wij in Nederland gezegend zijn met veel tweedehands winkels en handige apps, kost en tweedehands exemplaar aanschaffen altijd meer tijd en geduld.
2. Wanneer je iets heel specifieks zoekt voor het interieur
Nu mijn man en ik beiden fulltime thuiswerken en het huiselijke omarmen, leek het mij de kers op de taart van mijn niks-nieuws jaar om het huis tweedehands te restylen. Of eigenlijk meer: afmaken waar we nooit mee begonnen zijn na de verhuizing. Toen ontdekte ik dus dat het vinden van tweedehands accessoires echt een stressmaker is. Ga maar na: wij hadden een puik plan met een stylist gemaakt en dus zijn we op zoek naar hele specifieke items. Die vind ik niet makkelijk zomaar in de kringloopwinkel, dus verlies ik mezelf helemaal in de Marktplaats-app om mooie items tweedehands te vinden. Uren scroll ik op de bank op zoek naar dat ene sierkussen of bloempotje. Om nog maar te zwijgen over de hoge verzendkosten of de avonden touren in de regio om de parel op te halen.
Bekijk meer over het project restyling: mijn huwelijk of mijn buy nothing new challenge?
Bekijk ook het resultaat van de restyling van onze woonkamer.
3. Wanneer dat ene model jumpsuit in de mode komt
Ik zie haar nog lopen: die moeder in het pannenkoekenhuis in Zeeland. Ze had een prachtige denim jumpsuit aan. Mijn jumpsuit. Althans dat zou het moeten worden. Het pakske had het perfecte model: strak op de taille, stoere zakjes, eigenwijze broekspijpen. Aan alles zag ik: deze moet uit een nieuwe collectie van het een of ander merk komen. En ja hoor: twee fast fashion merken hadden ‘m in de webshop. Even ging het door mijn hoofd: ‘wat maakt één nieuw pakske voor een keer nou uit, je bent al zo goed bezig.’ Ik ben die avond nog een aantal keer naar de webshop gegaan om verlekkerd naar het jumpsuit te kijken. ‘Het is inderdaad helemaal mijn ding ‘, dacht ik weer. Vervolgens heb ik het onderwerp geparkeerd en wacht ik braaf totdat iemand het in het tweedehands circuit aanbiedt. Met zo’n grote oplage, moet iemand een keer een miskoop doen, een paar kilo’s aankomen, afvallen of zwanger worden ;). Dan grijp ik mijn kans! Maar leuk is anders.
